Κριτήριο αξιολόγησης έκθεση γ' λυκείου

Η μαζικότητα της τηλεόρασης «εχθρεύεται» την Τέχνη

Στην εποχή μας, στην κοινωνία της μαζικής κουλτούρας, η Τέχνη έχει υποστεί βαθύτατες αλλαγές και αλλοιώσεις, τόσο ως προς τους θεσμούς, τους μηχανισμούς και τις διεργασίες παραγωγής της, όσο και ως προς τη φύση και τον χαρακτήρα της. Ποσοτικά αλλά και ποιοτικά τα ΜΜΕ έχουν εδραιώσει μια ηγετική θέση στην πολιτιστική σφαίρα. Τα σύγχρονα πολιτιστικά προϊόντα παράγονται στην πλειονότητά τους από άτομα που αποτελούν στελέχη των ΜΜΕ ή μέσα στα οργανωτικά πλαίσια που θέτει η μορφολογία των σύγχρονων μαζικών επικοινωνιών.
Αλλά, ακόμα και όταν δεν παράγονται από τα ίδια τα Mέσα, τα προϊόντα της καλλιτεχνικής δημιουργίας προωθούνται μέσω της χρήσης τους από τα μέσα επικοινωνίας. Είτε άμεσα, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των δίσκων ή των κινηματογραφικών ή τηλεοπτικών διασκευών λογοτεχνικών έργων, είτε έμμεσα μέσω συνεντεύξεων με τους δημιουργούς της τέχνης, εκπομπών σχετικά με τους καλλιτέχνες και τα έργα τους. Το αποτέλεσμα ή προϊόν αυτών των νέων θεσμών και διεργασιών πολιτιστικής παραγωγής δεν είναι αυτό που παραδοσιακά ονομάζεται τέχνη αλλά κάτι άλλο, ένα ιστορικά σχετικά πρόσφατο φαινόμενο που οι μελετητές συχνά το αποδίδουν με τη χρήση του γερμανικού όρου Kitsch.
Βασικό χαρακτηριστικό των προϊόντων αυτής της κουλτούρας είναι η μαζική παραγωγή τους, καθώς προορίζονται εξ ολοκλήρου για μια μαζική αγορά. Αυτή η μαζικοποίηση της πολιτιστικής παραγωγής συνοδεύεται από μια σειρά άλλων σημαντικών χαρακτηριστικών. Η μαζικοποίηση στηρίζεται σε φόρμουλες δοκιμασμένες και εμπορικά επιτυχημένες, οι οποίες επαναλαμβάνονται.
Ο όρος Kitsch παρατηρεί ο συγγραφέας Μίλαν Κούντερα "προσδιορίζει τη στάση εκείνου που θέλει να αρέσει πάση θυσία και στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό". Ομως για να αρέσει πρέπει να επιβεβαιώνει αυτό που όλος ο κόσμος θέλει να ακούει. H τηλεόραση έχει να καλύψει ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ωρών προγράμματος, ωστόσο δεν υπάρχουν αρκετά φρέσκα και υψηλής ποιότητας ταλέντα για να γεμίσουν με νέα και πρωτότυπα προγράμματα αυτές τις ώρες. Ετσι η εμπορική τηλεόραση είναι σχεδόν καταδικασμένη να είναι μονότονη, κατά κανόνα ρηχή και στερεοτυπική, παρότι έχει όλα τα φόντα και φυσικά τα σχετικά κονδύλια για να τονώσει την Τέχνη.
Ομως, η μαζική κουλτούρα είναι μια κάλπικη επικοινωνία. Η τέχνη είναι η απόλαυση και η αναδημιουργία της ζωής, ενώ η τηλεόραση... "αδιάφορη στον πόνο, αναίσθητη στη χαρά, όλη τη ζωή στα κοινά χαλάσματα της κοινοτοπίας. Ο πόλεμος, το έγκλημα, ο θάνατος, όλα τα ίδια όπως τα μπουκάλια μπίρας. Και η λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής, μια φαύλη κωμωδία", όπως αναφέρεται σε απόσπασμα της ωδής στην τηλεόραση στην ταινία του Σίντνεϊ Λιούμετ, "The Network".
Της Μελίνας Σεραφετινίδου* (από το Έθνος της Κυριακής)
* Η Μελίνα Σεραφετινίδου είναι επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνιολογίας των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.


 Α.Να γράψετε την περίληψη του κειμένου (80-100 λέξεις)

Β.1"Η τηλεόραση αδιάφορη στον πόνο,αναίσθητη στη χαρά......μια φαύλη κωμωδία".Να αναπτύξετε  τις παραπάνω απόψεις σε μια παράγραφο.(60-80 λέξεις).


Β.2 α)Με ποια μέθοδο αναπτύσσεται η δεύτερη παράγραφος του κειμένου;Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
       β)Πώς συνδέονται οι τρεις πρώτες παράγραφοι του κειμένου μεταξύ τους;


Β.3 Να δικαιολογήσετε τη χρήση εισαγωγικών στις παρακάτω φράσεις:
  "προσδιορίζει τη στάση...δυνατό αριθμό"
  "αδιαφορη στον πόνο...φαύλη κωμωδία"
  "The Network"


B.4 πλειονότητα, φρέσκα, πρωτότυπα, τονώσει: Να αντικαταστήσετε τις παραπάνω λέξεις του κειμένου με άλλες ισοδύναμες νοηματικά, ώστε να μην αλλοιώνεται το νόημα του κειμένου.


Γ. Με αφορμή το παραπάνω άρθρο που διαβάσατε στην εφημερίδα,αποφασίζετε να γράψετε ένα δικό σας άρθρο επισημαίνοντας τους τρόπους με τους οποίους μπορούν τα ΜΜΕ να συμβάλλουν στην πνευματική και πολιτισμική ανάπτυξη των σύγχρονων κοινωνιών και το στέλνετε ως απάντηση στην ίδια εφημερίδα.  (500-600 λέξεις)

Η μάστιγα του αναλφαβητισμού

Η 8η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως διεθνής μέρα για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού. Ο αναλφαβητισμός εξακολουθεί και να είναι μια μάστιγα που διαρκώς αναπαράγεται με νέες μορφές, πλήττοντας όχι μόνο τις φτωχές, αλλά και τις ανεπτυγμένες χώρες.
Η εκπαιδευτική βαρβαρότητα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αποτυπώνεται στους πίνακες της ντροπής: περίπου 793 εκατομμύρια ενήλικες στον κόσμο, στην πλειονότητά τους νεαρά κορίτσια και γυναίκες, δεν ξέρουν να διαβάζουν ούτε να γράφουν. Περίπου 67 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας δεν παρακολουθούν μαθήματα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 72 εκατομμύρια έφηβοι, που θα πρέπει να φοιτούν στον πρώτο κύκλο της δευτεροβάθμιας, δεν μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην παιδεία.
Καταθλιπτική είναι η κυριαρχία του αναλφαβητισμού στις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Η εγκατάλειψη του σχολείου είναι μια από τις πιο επώδυνες μορφές που παίρνει η ανισότητα, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός αντανακλώντας τη διαίρεση της κοινωνίας σε τάξεις. Στη χώρα μας, 35 χρόνια μετά τη συνταγματική κατοχύρωση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, περίπου 8.000 παιδιά "αποκλείονται" κάθε χρόνο από το γυμνάσιο!
Αναλφαβητισμός δεν σημαίνει μόνο άγνοια ανάγνωσης, γραφής και αρίθμησης. Ο οργανικός αναλφαβητισμός, η άγνοια ανάγνωσης, γραφής και αρίθμησης είναι η κορυφή του παγόβουνου. Υπάρχει και ο λειτουργικός αναλφαβητισμός. "Σήμερα αναλφάβητος θεωρείται ο άνθρωπος που δεν μπορεί να κατανοήσει μια απλή παρουσίαση γεγονότων, τα οποία αναφέρονται στην καθημερινή του ζωή". Διαπιστώνεται ότι στις αναπτυγμένες χώρες ένας στους τέσσερις ενηλίκους δεν διαθέτει αυτές τις ικανότητες. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια μια "άλλη" μορφή αναλφαβητισμού έρχεται να πυκνώσει τις παλιές στρατιές των οργανικά αναλφάβητων με νέο αίμα. Σε χιλιάδες μαθητές, οι οποίοι ολοκληρώνουν τις γυμνασιακές και λυκειακές σπουδές τους, παρατηρούνται σοβαρά προβλήματα κατανόησης ενός κειμένου, αδυναμία να εκφραστούν, να συντάξουν μια ολοκληρωμένη πρόταση, να συνδυάσουν τις γνώσεις που έχουν λάβει προκειμένου να εξηγήσουν ένα απλό φυσικό φαινόμενο ή ένα κοινωνικό ή ιστορικό γεγονός.
Επιπλέον όλο και πιο έντονος παρουσιάζεται ο νέος "ψηφιακός αναλφαβητισμός", που συνδέεται με τη δυνατότητα χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας και πληροφόρησης. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας μας είναι "ψηφιακά αναλφάβητοι", ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρώπης.
Αυτές οι σύγχρονες μορφές αναλφαβητισμού συνδέονται άρρηκτα με την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική που γκρεμίζει τη δημόσια εκπαίδευση καταργώντας σχολεία, ακόμα και τη δωρεάν διανομή σχολικών βιβλίων, συρρικνώνοντας τους διορισμούς και θυσιάζοντας το δικαίωμα στη μόρφωση στον βωμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων ως καύσιμη ύλη για τη διαμόρφωση "χρήσιμων ηλιθίων" και όχι ελεύθερων και σκεπτόμενων πολιτών. Ωστόσο, η βασική αιτία του αναλφαβητισμού βρίσκεται στη δομή και στην οργάνωση των σύγχρονων κοινωνιών. Οι κοινωνικές ανισότητες καθιστούν αδύνατη την κατοχύρωση του κοινωνικού δικαιώματος για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση σε όλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική προέλευση, το φύλο, την ηλικία και το θρήσκευμα.
Η εξάλειψη του αναλφαβητισμού προϋποθέτει τη συλλογική δράση κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού. Συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες για την πλήρη κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προοπτική οικοδόμησης μιας ανθρωποκεντρικής κοινωνίας.

(Άρθρο του Γιώργου Κ.Καββαδία  στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ)

Αγαπημένο τραγούδι

καλωσόρισμα

Καλώς ήλθατε।Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε στα πλαίσια της επιμόρφωσης για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση,επομένως είναι φτωχό σε περιεχόμενο।Ελπίζω πως σύντομα θα εμπλουτιστεί και θα αποκτήσει ουσιαστικό λόγo ύπαρξης.